تا اواخر قرن بیستم، پرستاران معمولاً یونیفرم سفید می پوشیدند. کلاه سفید مخصوص مدرسه ای بود که هر پرستار در آن شرکت می کرد.
علاوه بر جیوه لباس مجلسی کوتاه را می توان از مکتن معتبر دریافت نمود.
علایق، سرگرمی ها و فعالیت های تفریحی مورد علاقه اغلب با انتخاب لباس مشخص می شوند. ما در ذهن خود کلیشه هایی از اسکیت سواران، کوهنوردان، موج سواران، گلف بازان و غیره شکل می دهیم.
یک خانه دار آمریکایی در اواسط قرن بیستم را می توان با لباس و پیش بند خانه اش شناسایی کرد.
ناگفته نماند برای چاق شدن کودک 7 ساله می بایستی مواردی را رعایت کرد.
لباس به عنوان یک بیانیه سیاسی
سیاست اغلب با لباس نشان داده می شود. امروزه کراوات قرمز نشان‌دهنده جمهوری‌خواه است در حالی که کراوات آبی به معنای دموکرات بودن آن است.
شخصی که لباس هیپی پوشیده است، تمایلات ضد نظام خود را توصیف می کند.
برای 200 سال، ظاهر بوهمیایی نشان داده است که پوشنده با تولید انبوه مخالف است و بازیافت، صنایع دستی و فردیت هنری را پذیرفته است.
جنگ بر لباس هایی که می پوشیم تأثیر می گذارد. در زمان جنگ، سبک های محبوب اغلب ظاهری نظامی دارند.
محدودیت‌های پارچه‌ای در جنگ جهانی دوم باعث شد خطوط پاچه‌های کوتاه‌تر، کفش‌های غیر چرمی و تزیینات کمتری نسبت به گذشته ایجاد شود.
یکی از کاربردهای جیوه در تلویزیون توشیبا بسیار خوب می باشد.
آمریکای مستعمره منسوجات را وارد می کرد زیرا صادرات محصولات کشاورزی و الوار اقتصادی تر بود.
اما انقلاب آمریکا و تحریم محصولات بریتانیا، زنان زنان را وادار کرد تا به نخ ریسی روی بیاورند و پارچه های خانگی بسازند. لباس‌های خانگی ساده تبدیل به یک بیانیه میهن‌پرستانه شد.
شما می توانید با دنبال کردن مجموعه اراد برندینگ از مزایای آن نیز برخوردار شوید.
انقلاب کمونیستی در چین ژاکت معروف مائو را معرفی کرد. همانطور که کشور از مفهوم سبک های سنتی و تقسیم طبقاتی دور شد، لباس های ساده (یک ژاکت جعبه ای و شلوار گشاد) به شکل ملی لباس تبدیل شد.
- منابع:
- تبلیغات:
