معنی اصلی کابل در مفهوم سیم کشی الکتریکی برای کابل های تلگراف زیردریایی بود که با سیم های آهنی یا فولادی زره پوش شده بودند تلاش های اولیه برای گذاشتن کابل های زیردریایی بدون زره پوش شکست خورد زیرا به راحتی آسیب می دیدند.
زره پوش در این روزهای اولیه (اواسط قرن نوزدهم) در کارخانه های جداگانه به کارخانجات ساخت هسته های کابل اجرا می شد این شرکت ها متخصص در تولید سیم برق دو رشته سفید از نوع مورد استفاده برای کابل های دریایی بودند.
از این رو، هسته های زرهی تمام شده را کابل نیز می نامیدند این اصطلاح بعداً به هر بسته ای از هادی های الکتریکی (یا حتی یک هادی منفرد) که در یک غلاف بیرونی محصور شده بود، اعم از زره پوش بودن یا نبودن آن تعمیم یافت این اصطلاح اکنون به کابل های مخابراتی با هسته های فیبر نوری در غلاف بیرونی به جای هادی های مسی نیز به کار می رود.
کابل برق مجموعه ای از یک یا چند سیم است که در کنار هم یا به صورت دسته ای اجرا می شوند که برای انتقال جریان الکتریکی استفاده می شود.
یک یا چند کابل الکتریکی و کانکتورهای مربوط به آنها ممکن است به یک مجموعه کابل تبدیل شوند، که لزوماً برای اتصال دو دستگاه مناسب نیست، اما می تواند محصولی جزئی باشد (مثلاً روی یک برد مدار چاپی لحیم شود که یک کانکتور نصب شده است مسکن) مجموعه های کابل همچنین می توانند به شکل درخت کابل یا دسته کابل باشند که برای اتصال بسیاری از پایانه ها به یکدیگر استفاده می شود.
کابل های برق برای اتصال دو یا چند دستگاه استفاده می شود که امکان انتقال سیگنال های الکتریکی یا برق را از یک دستگاه به دستگاه دیگر فراهم می کند. ارتباط از راه دور از طریق کابل های ارتباطی زیر دریا انجام می شود.
کابل های برق برای انتقال انبوه برق متناوب و مستقیم به ویژه با استفاده از کابل فشار قوی استفاده می شود کابل های برق به طور گسترده در سیم کشی ساختمان برای مدارهای روشنایی، برق و کنترل نصب شده دائمی در ساختمان ها استفاده می شود از آنجایی که تمام هادی های مدار مورد نیاز را می توان در یک کابل در یک زمان نصب کرد، کار نصب در مقایسه با سایر روش های سیم کشی صرفه جویی می شود.
از نظر فیزیکی، کابل الکتریکی مجموعه ای متشکل از یک یا چند هادی با عایق ها و صفحه های اختیاری، پوشش(های) مجزا، محافظ مجموعه و پوشش(های محافظ) است.
کابل‌های برق ممکن است با اتصال سیم‌ها انعطاف‌پذیرتر شوند. در این فرآیند، سیم‌های منفرد کوچک‌تر به هم می‌پیچند یا بافته می‌شوند تا سیم‌های بزرگ‌تری تولید کنند که انعطاف‌پذیرتر از سیم‌های جامد با اندازه مشابه هستند.
جمع کردن سیم های کوچک قبل از رشته های متحدالمرکز بیشترین انعطاف را به شما می دهد. سیم های مسی در کابل ممکن است برهنه باشند، یا ممکن است با یک لایه نازک از فلز دیگر، اغلب قلع، اما گاهی اوقات طلا، نقره یا مواد دیگر، اندود شوند.
قلع، طلا و نقره نسبت به مس بسیار کمتر در معرض اکسیداسیون هستند، که ممکن است عمر سیم را طولانی تر کند و لحیم کاری را آسان تر کند. قلع‌بندی نیز برای روان‌کاری بین رشته‌ها استفاده می‌شود. قلع بندی برای کمک به حذف عایق لاستیکی استفاده شد. چسباندن محکم در حین بندکشی کابل را قابل باز شدن می کند
